Ik ben opgegroeid in een oude boerderij in de Beemster. Mijn ouders waren geen boer, maar mijn vader was een big shot reclame man (die trouwens de ‘kip het meest veelzijdige stukje vlees, kip’-slogan heeft bedacht, hoe ironisch) en mijn moeder was vooral huismoeder. Wij hebben altijd 4 katten en minstens 1 hond gehad. Ook paarden waren er altijd, en kippen. En we hebben ook schapen en geiten gehad. Vissen ook. En hamsters. Ooit ook nog een konijn geloof ik.
Mijn moeder vertelt altijd dat ze in de jaren 70 een vriend heeft gehad die tegen haar heeft gezegd dat als ze 2 weken geen vlees zou eten, ze het nooit meer met volle overtuiging zou doen. Dit is ook zo. Mijn ouders zijn lange tijd vegetariër geweest, tot mijn zus wat ouder werd en begon te muiten, toen zijn ze alleen rundvlees gaan eten. Biologisch rundvlees. Dit was ook nog zo toen ik geboren werd. We aten wel vlees, maar absoluut geen kip (waarom het ook zo prachtig is dat mijn vader die slogan heeft bedacht), en geen varken, geen baby dieren en geen wilde dieren. Soms wel vis. We aten dus soms biologisch rundvlees, soms vis en soms vleesvervangers. Dit is altijd zo geweest en ik vond het prima. Ik leerde dat dieren lief waren en elk dier een ander karakter heeft en dat ze respect verdienen omdat het zo fijn is dat ze bestaan. Ik leerde ook dat kippen ook verdriet kunnen hebben (wel eens een kip horen huilen? Ik wel.) en dat je zelf ook veel verdriet kan hebben om een dier. Ik zal nooit vergeten, de eerste keer dat ik de moederschapen van de buren nachten lang vol verdriet hoorde blaten omdat hun lammetjes af werden genomen. Beemster zuiglam, heerlijk, schijnt het. Ik heb geen idee.
De laatste jaren voordat ik vegetariër werd heb ik me erg drukgemaakt over alle dingen die ik om me heen zag. Ik begon steeds meer te beseffen wat ik at en was kwaad. Ik snap(te) niet hoe mensen op die manier met dieren om kunnen gaan zonder zich verschrikkelijk te voelen, en eigenlijk was ik nog kwader op alle mensen die alles maar naar binnen schuiven zonder er bij na te denken wat het was en is. Op een gegeven moment werd een van mijn beste vrienden vegetariër. Een minder goede (slechte!) vriend stuurde me een filmpje van een koe die in een soort container met tanden werd gegooid, vond hij grappig. Je zag de koe tot moes vermalen worden terwijl hij spartelde en gilde. Dat was de druppel. Ik wou nooit meer iets met dat soort praktijken te maken hebben, en werd ook vegetariër. Dat is nu een jaar of 4 geleden. Sinds die tijd heb ik nooit meer een dier gegeten (nou, een keer dan, per ongeluk. En ik heb me er heel lang misselijk door gevoeld.).
Wat ik hier mee wil zeggen is natuurlijk meer dan dat ik een vegetariër ben, al denk ik wel dat dat belangrijke achtergrond informatie is, mijn punt is vooral dat ik op ben gegroeid met een ander idee van het dier dan de meeste mensen. Een dier is voor mij iets fantastisch en fascinerends. Een vriend zelfs. Geen ding, of voedsel, of entertainment. Ik zie ook geen verschil tussen een koe of een kat. Of een gorilla, voor mijn part.
Ik merk de laatste tijd dat steeds meer mensen mijn (misschien wel gekke hippie-) ideeën met mij delen. Veel mensen om me heen zijn ook gestopt met vlees eten of doen het in ieder geval minder. De kranten staan vol met artikelen over bijvoorbeeld Wakker Dier en mensen die De Beste VleesVervanger Ooit hebben uitgevonden. Er zijn campagnes op tv die pleiten voor Vleesloze Maandag en reclames voor kalfsvlees worden snel verbannen. Talloze beroemdheden zijn trots op het feit dat ze geen bont dragen, of vlees eten, en worden daar voor geprezen. Wat voor dierenrechten-organisaties er allemaal bestaan valt bijna niet meer bij te houden en er is zelfs een politieke partij voor dieren. Gekkenhuis!
Maar, natuurlijk heeft niet iedereen mijn achtergrond. Gelukkig ben ik inmiddels 4e jaar illustratie student aan de HKU en is dit een perfect onderwerp om te onderzoeken voor mijn eindscriptie. Wat veroorzaakt deze animal-madness? Hoe zit het met andere vegetariers? Wat zijn hun beweegredenen om te stoppen met het eten van vlees? Is dit aan opvoeding verbonden? Wat is er allemaal veranderd in ons dieren-denkbeeld? Wat zijn de gevolgen?
Ik wil beginnen met dit onderzoek door zo veel mogelijk vegetariers te ondervragen. Ben jij vegetarier en wil jij me helpen? Mail mij op anne [at] birdydontfly [dot] com, zodat ik je wat vragen kan stellen, en ik ben je voor eeuwig dankbaar.
DEAD BIRDS DON'T FLY 